သတိရလို႔ျပန္ၾကည့္မိရင္......

ဤစာကို ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ TGTCေက်ာင္းသားတစ္ဦး ေရးသားသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္ငူဂ်ီတီစီေက်ာင္းကိုလြမ္းၾကတဲ့အဖြဲ႔ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ေျပာျပခ်က္ကို နားဆင္ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ.....


ခုေနျပည္ေတာ္ကို ေရာက္တာဒီေန႔ဆိုရင္ ၈ လ

ေတာင္ရွိသြားၿပီ...

ေတာင္ငူနဲ႔ေနျပည္ေတာ္အသြားအျပန္
ေက်ာင္းေ႐ွ႕ကျဖတ္သြားတိုင္း ရထားေပၚကေန
ေက်ာင္းကိုေငးေငးၿပီးၾကည့္လိုက္ရတာ အေမာပဲ....... (အရင္ကဆိုရင္
ေက်ာင္းသြားရင္းလမ္းေပၚကေနသာ ရထားကို ေငးၾကည့္၊ လမ္းပိတ္ရင္ ရပ္ၿပီး
ေစာင့္ရတာပဲရွိခဲ့တာ ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ မစဥ္းစားမိဘူး
ဒီလိုရထားေပၚကေနေက်ာင္းႀကီးကို လြမ္းစိတ္နဲ႔ ေငးၾကည့္ရမယ္လို႔ ) ေဘးက
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုလည္းေျပာျပ..ဒါေပါ့ တို႕တက္ခဲ့တဲ့
ေတာင္ငူဂ်ီတီစီ ဆိုတာေလ ...ေက်ာင္းအေၾကာင္းေတြ ၊သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းေတြကို
ျပန္ေျပာျပေနရရင္ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ေနျပည္ေတာ္က အစိုးရဝန္ထမ္းဘဝကို
ေမ့သြားၿပီး ဂ်ီတီစီေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္
ဘဝကိုျပန္ေရာက္သြားမိတယ္ ။ ျပန္ၿပီးလန္းဆန္းတက္ႀကြေနမိတယ္။ ဟုတ္တယ္
အလုပ္ထဲမွာ ိိိိိိိိိိိိစိတ္ညစ္စရာေတြေတြ႕ရရင္ ေက်ာင္းသားဘဝက
ေပ်ာ္စရာေတြကိုေတြးၿပီး စိတ္ေျဖျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ ။ ေပ်ာ္စရာေတြတင္
မဟုတ္ပါဘူး... ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒီတုန္းက စိတ္နာစရာ၊စိတ္ညစ္စရာေတြ ၊
အဆင္မေျပတဲ့ ျပႆနာေတြ ၊ အဖြဲ႔လိုက္ဗ႐ုတ္က်ခဲ့တာေတြ ၊ တစ္ေယာက္တည္း heart
ထိခဲ့တာေတြ အကုန္ အကုန္ ပါပဲ ...
အားလံုးဟာ ေက်ာင္းသားဘဝအမွတ္တရေတြပါပဲ...........
ခုဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ေနၾကၿပီ ...
လမ္းတစ္ေကြ႕မွာေတြ႕ၾကရင္ ေအာ္ေခၚေၾကး
ေနာ္ ....နာမည္ေမ့ေနရင္လဲ ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ေၾကးေနာ္.......(ေမ်ာက္ ၈ -
ေကာင္)ဆိုတဲ့ နာမည္ေလးလည္း လြမ္းမိတယ္....ဟားဟား .....မႀကိဳက္ေပမဲ့
ခုေတာ့ အမွတ္တရ တစ္ခုအေနနဲ႔ေပါ႔.................

Posted by : Nay Ni
Ref; from : http://groups.google.com/group/TGTC-students

0 ခုေလာက္ေတာ့မွတ္ခ်က္ေတြေရးထားၾကတယ္

Make A Comment