ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့ေသာကဗ်ာမ်ား - ၃ ( ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္မွ )

ဤစာကို , ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ TGTCေက်ာင္းသားတစ္ဦး ေရးသားသည္။

ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္မွ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္ေသာ.....

---------------------

ပိတုအမွာ (မင္းေမာင္!)


အေမာင္လုလင္ ...
ပညာသင္
ေရွာင္လွ်င္ပထမ
ဣထၱိယတဲ့။
ေဖေဖပိတု
သတိျပဳရန္ - တန္တန္မွာ၏။

အရက္ေတြေသာက္
ေန႔ဘက္ေမွာက္လည္း
ညေရာက္မူးေျပ
ၾကည္လင္ေလလွ်င္
စာအုပ္ျမင္၏ .. တဲ့။

၀ိုင္းေတြ႔မေရွာင္
ကုန္ေအာင္ဖဲ႐ိုက္
အိတ္ႏႈိက္မက်န္
အိမ္ျပန္ေမ်ာက္မႈိင္
စာအုပ္ကိုင္၏ .. တဲ့။

အေမာင္လုလင္ ...
ဖြန္လိုင္း၀င္ေသာ္
ေန႔တြင္ေၾကာင္လ်က္
အတန္းပ်က္၏။
ညဘက္ေရာက္လည္း
ဒီစိတ္ပဲမို႔ စာလဲမရ အတန္းက်၏ .. တဲ့။

ဒါေၾကာင့္မွတ္ထား
အရက္သမား
ဖဲသမားထက္
မဘက္သာလြန္
သည္ဖြန္သမား .. ဒုကၡမ်ား၏ .. တဲ့။

(ဖြန္ေၾကာင္ျခင္းမွ ေရွာင္ကြင္းႏိုင္ၾကပါေစ)


ထင္ျမင္ခ်က္။ ။ ကၽြန္ေတာ္က ဒီကဗ်ာေတြကို ထင္ျမင္ခ်က္၊ ရွင္းခ်က္ေတြ ျပန္လင္းေနရတာ အေၾကာင္းမဲ့မဟုတ္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕အေရးအသားေတြမွာ သူတို႔ရဲ႕ညဥ္ေလးေတြပါေနတတ္ပါတယ္။ အခု သူငယ္ခ်င္းဆိုရင္ ခပ္ေပါေပါရယ္ ( အမွန္တကယ္ေျပာရရင္ ေပ်ာ္တတ္တာပါ ) ဒါေၾကာင့္ ဒီအၾကံမ်ဳိးကို သူထုတ္ႏိုင္တာေပါ့...



ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့ေသာကဗ်ာမ်ား - ၂ ( ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္မွ )

ဤစာကို , ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ TGTCေက်ာင္းသားတစ္ဦး ေရးသားသည္။
ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္မွ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္ေသာ.....

---------------------


အတုံ႔ (ေစာေနမ်ဳိး )


ေပတစ္ခုလို ဘ၀အခ်ိန္မို႔
ရင္တြင္းမွာ ခံရာခက္ေသာ္လည္း
ႀကိတ္မွိတ္ခံ တလည္လည္အေတြးရယ္နဲ႔
အားမတန္ခ်ိန္မို႔သာ မာန္ကိုေလ်ာ့ရတယ္
သို႔တေစ နာက်င္ခံျပင္းမႈရယ္က
ရင္တြင္းျပည့္လွ်ံ

ေလာကဓံအလွည့္အေျပာင္းၾကံဳလို႔
သင္တဖန္ ေပအျဖစ္မ်ဳိးၾကံဳခဲ့
ေဇာေခၽြးျပန္ ေရႊရင္မစို႔ပါနဲ႔
မိုးရဲရင္ ေဆာင္းရဲရမွာေပါ့
ထီမထင္ မာန္ကိုျပင္ တူစံုကိုင္ရင္း
ထုမယ္ဟန္ျပင္ တူကိုေလတြင္ လႊင့္လိုက္တယ္
စာနာစိတ္ထား ။ ။


ထင္ျမင္ခ်က္။ ။ ဘ၀တစ္ခုအရင္းတည္ရာမွာ ဘံုလံုတစ္လွည့္၊ ငါးဖ်ံတစ္လွည့္ ၾကံဳလာတတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အလွည့္တုန္းက ခံစားခဲ့ရသမွ်ကို စင္ေပၚအေရာက္မွာ ကလဲ့စားေခ်ခြင့္ၾကံဳေသာ္ျငား စာနာစိတ္နဲ႔ ခြင့္လႊတ္ခဲ့ပံုကို “တူနဲ႔ေပ” အျဖစ္တင္စားၿပီးေရးျပသြားတာပါ။ ေလးစားမိပါရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း။

ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့ေသာကဗ်ာမ်ား - ၁ ( ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္မွ )

ဤစာကို , ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ TGTCေက်ာင္းသားတစ္ဦး ေရးသားသည္။
ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္မွ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္ေသာ.....

ကဗ်ာစာအုပ္ကေလးရဲ႕နံမည္ကို “ထြက္ေပါက္မ်ား၏ရာဇ၀င္”လို႔ ေပးခဲ့ပါတယ္.... အိုင္ဒီယာရသလုိပဲေပါ့... ဘာရယ္လို႔ေတာ့ရည္ရြယ္႐ိုးထံုးစံမရွိပါဘူး... အသက္ကလည္း ငယ္၊ အေတြ႔အၾကံဳကလည္း ႏုဆိုေတာ့ အဲ့ဒီစာအုပ္ေလးဆီက စာသားေတြဟာ အေတြး႐ိုးရွင္းလြန္းလွပါတယ္....

ကဗ်ာေတြထဲကမွ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးေတြကို ေကာက္ႏႈတ္ၿပီး ေရးသြားပါ့မယ္ ( ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေတြေတာ့ မပါပါဘူး။ ကိုယ့္ကဗ်ာေတြကို ကိုယ္မႀကိဳက္ေတာ့တာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ )
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ လက္ရာေတြကို ႐ႈစားၾကပါကုန္။ အကယ္၍ အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ကဗ်ာေတြကို ျပန္ျမင္မိလို႔ ပီတိျဖစ္မိမယ္ဆိုရင္ပဲ ၀မ္းေျမာက္လွပါၿပီ။

--------------------------

အေဖသို႔၀န္ခ်ျခင္း (ခ်စ္ညီမ )


အေဖ...
G.T.C ဆိုတဲ့ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို
အထုပ္ကို ရင္မွာပိုက္
အေဖနဲ႔အေမကို ဦးခိုက္ရင္း
သားႀကိဳးစားမယ္လို႔ အေတြးနဲ႔
လာတုန္းက ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြတစ္မ်ဳိးေပါ့အေဖ။

ေရာက္စက တစ္လႏွစ္လ
ေန႔မအိပ္ညမအိပ္ ႀကိဳးစားလိုက္တဲ့စာေတြ
အမ်ားက စာဂ်ပိုးလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့
ေငြကုုိလည္း မသံုး၊ ေခၽြတာဦးဆိုတဲ့ မွာစကားေၾကာင့္
သားလိမၼာဆိုၿပီး ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့စြာနဲ႔ေပါ့ အေဖ။

တစ္လထက္မက ရက္ေတြရလာေတာ့
အက်င့္ကပ်က္ မိတ္ေဆြမက္လာၿပီေပါ့
ေငြကိုလည္းျဖဳန္း ေရလိုသံုးတတ္ၿပီ
အေပ်ာ္အပါးဖက္ ေက်ာင္းပ်က္ရက္လည္းမ်ားၿပီ။

Billiard ထိုး၊ အရက္ဖိုးနဲ႔
မြဲဖို႔အၾကံ ဖဲဖိုးဒဏ္ေၾကာင့္
ေထာက္သမွ်ေငြ ေရာက္စနဲ႔ေၾကြးဆပ္ရ
ပါသမွ် ကုန္ၾကတာပဲအေဖ။

ေက်ာင္းသို႔မနက္ လာတဲ့ရက္မွာ
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ ကဗ်ာေတြဖတ္
ဖီလင္ေတြတက္ရင္း
သင္သမွ်စာ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔
ဘာမွန္းေတာင္ မေရရာခဲ့
ဒါေပမယ့္ သားေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္ အေဖ။

ခ်စ္သူ႔အႀကိဳက္ အလိုလိုက္ရင္း
လဖက္သုပ္နဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါး သားစားတတ္ခဲ့ၿပီ
ေတာ္မ၀င္ရင္ က်ဳပ္၀င္မယ္ဆိုတဲ့ ျငဴစူစကား
သူမူသြားမွာစိုးလို႔ ၀င္ခဲ့ရတဲ့အေအးဆိုင္ ( ေတာ္၀င္ )
ေငြပို႔မႏိုင္ပါပဲ။

အမ်ားကေတာင္ လူဆိုးလို႔ကင္ပြန္းတပ္
နံမည္ေတာင္ ပ်က္ေနခဲ့ၿပီ
ရင္နင့္သည္းျခား ခ်စ္သက္ထားလည္း
လူဆိုးလို႔ယွဥ္ႏိႈင္း ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့ၿပီ။

သားနားလည္ပါၿပီအေဖ။
သားသံုးတဲ့ေငြ အေဖ့ရဲ႕ေသြးေတြပါပဲ
ေျခရာေတြအထပ္ထပ္ နင္းျဖတ္ခဲ့တာ
အေဖ့ရဲ႕ႏွလံုးသားေတြပါပဲ
ဒီေရွ႕ကို မဆိုးမမိုက္
သားႀကိဳးစားမယ္လို႔ ဂ႐ုစိုက္ရင္း
အေဖရယ္ ၀န္ခ်ခဲ့ပါတယ္။

အျပစ္မဆိုရက္ ၾကင္နာတတ္တဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔
လိမၼာတဲ့သား ႀကီးပြားဦးမွာဆိုတဲ့စကား
မၾကားသာလို႔ ေခါင္းကိုငိုက္
လက္ကိုပိုက္ရင္း သားမိုက္ေၾကကြဲ။ ။



ရွင္းခ်က္။ ။ဒီကဗ်ာေလးကိုေရးတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို ေယာက်္ားေလးလို႔ထင္မိၾကမွာပဲ။ အမွန္ေတာ့ မိန္းကေလးပါ။ သူက သူ႔ရဲ႕သူၾကံဳေတြ႔ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းအသိုင္းအ၀ိုင္းထဲကဟာေတြကို ေရးလိုက္တာပါ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြဆိုတာ ဒီေလာက္ႀကီးလဲ ဆိုးလွတာ မဟုတ္ပါဘူး... ( ဂ်ီတီစီေက်ာင္းသား )

ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္

ဤစာကို , ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ TGTCေက်ာင္းသားတစ္ဦး ေရးသားသည္။
ကဗ်ာစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္
မ်က္ႏွာဖံုးကေ၀၀ါးဆဲ
အေတြးႏုႏုကေလးေတြတည္ေဆာက္တုန္းကေပါ့

ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကေလာင္နံမည္ပါတဲ့ ေက်ာင္းတုန္းကထြက္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဒုတိယႏွစ္ ပထမအသုတ္ ( 2nd year 1st semester ) ပဲရွိပါေသးတယ္။
ကဗ်ာကို ၀ါသနာပါတယ္က အထက္တန္းေက်ာင္းမွာကတည္းကပါ။ ၉ - တန္းေလာက္မွာ ကဗ်ာစာအုပ္ တစ္အုပ္ထုတ္ဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ႕နဲ႔ ထုတ္လိုက္တာပါ ( အမွန္ေတာ့ အေဖကိုယ္တိုင္ေနာက္က ၾကပ္မတ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့တာ )
ဂ်ီတီစီတက္ၿပီး ပထမႏွစ္မွာ ဘာမွမလုပ္ၾကေသးပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အသစ္ေတြ၊ အစိမ္းေတြ၊ သိပ္မခင္ၾကေသးဘူးေပါ့။ ဒုတိယႏွစ္အစမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ကစၿပီး စာေပအတြက္လႈပ္ရွားမႈေတြလုပ္ေတာ့တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမဂ်ာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတန္းထဲမွာ ေျပာတာေနာ္။ တျခားအတန္းေတြေတာ့ သြားၿပီးမက်ယ္ရဲဘူး။ ကိုယ့္ထက္တက္တဲ့သူေတြမို႔လို႔ပါ။
အဲ့ဒီစာအုပ္ေလးကို အစ္မတစ္ေယာက္က စာစီေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မ်က္ႏွာဖံုးဒီဇိုင္းဆြဲတယ္။ ၁၂၀ ေလာက္ေတာ့ထုတ္လိုက္ရပါတယ္။ အမွတ္တရျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ေနာက္မွပဲ အဲ့ဒီစာအုပ္အဖံုးနဲ႔ ကဗ်ာတခ်ဳိ႕ကို ျပန္ၿပီးေရးေတာ့မယ္။ အခုေတာ့ နည္းနည္းမ်ားသြားေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ရပ္လိုက္ေတာ့မယ္။






ဘာေၾကာင့့္ေ၀းေန

ဤစာကို ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ TGTCေက်ာင္းသားတစ္ဦး ေရးသားသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဒီဘေလာ့ေလးကို လွည့္မၾကည့္ျဖစ္တာ ၾကာေနပါၿပီ။ အေျခအေနေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ပါပဲ ( ဆင္ေျခေတြေပးရလြန္းလို႔ ဆင္ေျခေက်ာင္းသားျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ )

ဒါ့အျပင္ အခုတေလာ အေပါင္းအသင္းတခ်ဳိ႕နဲ႔ေပါင္းမိၿပီး ( ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြမဟုတ္ပါဘူး ) ၀က္ဆိုဒ္တစ္ခု ( ဖိုရမ္တစ္ခု ) လုပ္ဖို႔လုံးပန္းေနၾကတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေခါင္းေျခာက္ေနမိတယ္။ သူမ်ားေတြက language ႏိုင္ႏိုင္၊ အင္တာနက္ႏိုင္ႏိုင္နဲ႔ လုပ္ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ခမ်ာ ဟိုမႏိုင္၊ ဒီမႏုိင္နဲ႔ ဟိုလူ႔ကိုကပ္၊ ဒီလူ႔ကိုအကူအညီေတာင္း နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ႏွိပ္စက္ေနၾကတာပါ။ အကူအညီေတြေပးၾကတဲ့ အစ္ကိုေတြကိုလည္း ေက်းဇူးအရမ္းတင္မိပါတယ္... အဲ့ဒီ ဖိုရမ္ေလးဟာ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ေနရင္ ေပၚထြက္လာစရာေတာ့ရွိမယ္လို႔ ထင္တယ္... အခုေတာ့ စမ္းစမ္းေလးနဲ႔ လုပ္ေနရတယ္။
---- ဒါက နံပါတ္ ( ၁ ) စာမေရးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ---
ကၽြန္ေတာ္ဒုကၡေရာက္ရတာက စာေတြေရးမယ္လို႔ ေခါင္းထဲမွာေတြးမိလိုက္တိုင္း မျဖစ္လာေတာ့တာပဲ... ဒီလိုပါ.. ကၽြန္ေတာ္ စာေရးမယ္ဆိုရင္ တျခားကိစၥေတြလုပ္ေနလို႔ မအားရတာနဲ႔.... ဟိုသြားရတာ၊ ဒီသြားရတာနဲ႔ .... ကီးမကိုက္တာေတြနဲ႔ ..... အို.... အစံု၊ အစံုပါပဲ... အခုတေလာ ၾကံဳလိုက္ရတဲ့ ျပႆနာကေတာ့ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ေပ်ာက္ေနျခင္းပါပဲ.... Start Bar ေပၚက Language bar က မေပၚလာေတာ့ဘူး... အဲ့ဒီေတာ့ ေဇာ္ဂ်ီနဲ႔က ေရးမရဘူး.. စာေရးတာကလည္း ျမန္မာလိုပဲ ကၽြမ္းတာဆိုေတာ့ကာ............
အဲ့ဒီဟာကေလးေပ်ာက္ေနတာကို နည္းမ်ဳိးစံုသံုးၿပီး ျပန္လိုက္ရွာတယ္။ ဖိုရမ္တခ်ဳိ႕မွာ သြားေအာ္တယ္ ( အကူအညီသြားေတာင္းတာပါ ) ဘယ္သူမွ ျပန္မရွင္းေပးထားဘူး။ uninstall လုပ္ၿပီး install ျပန္လုပ္တယ္။ မရဘူး........ ။ Control Panel ထဲက Regional and Language မွာလည္း သြားျပင္တယ္... မရပါ.... စက္ထဲက Font မွာလည္း သြားၾကည့္တယ္ ေဖာင့္ရွိေနတယ္.... ေရးထားတဲ့စာေတြကို ျမင္ရတယ္.... ၀င္ေရးလို႔မရဘူးျဖစ္ေနတာဗ်...
အခုေတာ့အားလံုးအဆင္ေျပသြားပါၿပီ။......

ဘယ္လိုလုပ္လိုက္သလဲဆိုေတာ့.......

Control Panel >> Regional and Language Options >> Language Tab >> Details
အဲ့ဒီထဲက Setting မွာသြားၾကည့္ရတယ္... ေဇာ္ဂ်ီႀကီးကေတာ့ ငုတ္တုပ္ႀကီးရွိေနတယ္... Language Bar ကေပၚမလာတာဗ်။
အဲ့ဒါနဲ႔ Installed services ေအာက္မွာ သြားၿပီး Add လိုက္တယ္.... ေနာက္ထပ္ language ကေတာ့ ကိုယ္ႀကိဳက္တာကိုယ္ေရြးလိုက္တယ္ ( France ဆိုၿပီး ေရြးလိုက္တာပဲ ) ဒါဆိုရင္ ပံုထဲကလို ႏွစ္ခုျဖစ္သြားေရာ.... အဲ့ဒီ အခါမွ Language Bar က ေပၚေတာ္မူလာပါေတာ့တယ္ခင္ဗ်ာ...................... ( အဲ့ဒီလို ဆိုး၀ါးမႈေတြ ၾကံဳခဲ့ရတယ္ဗ်ာ )